Bez tej listy nie mialabym pojecia!

Oto jeden z tych wspanialych listow od czytelnikow, ktore sprawiaja mi najwiecej radosci w zyciu...

Witaj Wando, postanowilam podzielic sie z Toba ciekawym doswiadczeniem ktore przezylam po Twoim wroclawskim spotkaniu. Zachecalas wtedy do spisania listy rzeczy, ktore chcielibysmy zrobic. Usiadlam kiedys w domu i napisalam liste skladajaca sie z 60 pozycji. Byl tam tez lot samolotem i wizyta w SPA. Jak juz kiedys pisalam oba te marzenia spelnily mi sie juz w styczniu.

Ale wydawalo mi sie, ze oprocz tych dwoch przyjemnosci w moim zyciu nie dzieje sie nic. Wydawalo mi sie ze trwam w stagnacji, a moja lista wisi na kolku czekajac na lepsze czasy. Wszystko mi sie jakos niesklada, by realizowac te zamierzenia, a tym samym moja wizja "gdzie chce byc za 5 lat" nie jest ani o krok blizej mnie.

Niedawno siegnelam po moja liste zeby przyjrzec sie jej ponownie. Zaczelam czytac punkt po punkcie stawiac kolorowe ptaszki przy roznych pozycjach. I tak trzy z nich spelnily mi sie juz w 100%, a przy kilku postawialm znaczek, ze posunelam sie o krok, dwa trzy w ich realizacji. Gdby ta lista nie mialabym o nich pojecia! Bo pozornie przeciez jeszcze sie nie spelnily, wiec nie ma czym sie cieszyc. Ha, a przeciez sa o krok, dwa, trzy blizej niz jeszcze we wrzesniu.

To nie znaczy ze wszystko ulozylo sie po mojej mysli, ale np. odnowienie pewnych wiezi z bliskimi kiedys ludzmi pokazalo mi, ze tak naprawde nie ma czego odnawiac. Niby porazka, nie spelnienie celu, ale z drugiej strony ulga, ze sprawa zostala wyjasniona, ze kiedy minie okres smutku i zaloby, mozna sprawe wsadzic na polke z etykieta zalatwione, a w sercu robic miejsce na nowe znajomosci.

Spisujac liste celow myslalam ze to takie bardziej metafizyczne, wizualizacyjne zadanie. Teraz po kilku miesiacach widze, ze to zupelnie matematyczna, analityczna praca. Dzieki takiej liscie mozna na biezaco przygladac sie sobie, swoim celom i swojej drodze. A kiedy zabraknie wiary i nadziei, ze nasza wizja ma swoj sens i ze moze sie spelnic kolorowe ptaszki, pokazujace ze jestesmy o tej pare krokow blizej dziala bardzo motywujaco.

Dziekuje ci Wando za spotkanie, ktorego owowce zbieram do dzisiaj,
Marta Soja